We gaan zeilen van Griekenland naar Nederland. De afstand is bijna 2700 nautische mijl, zo’n 5000 kilometer. Dat is ruim 18 dagen lang, 24 uur per dag, non-stop varen. Net zo ver als vanaf de Canarische eilanden, via de Kaapverden, naar Sint Maarten. Die route hebben we eerder gevaren, we bereiden ons dus weer voor op een lange tocht.
Toch is het totaal anders dan de vorige keer. We varen natuurlijk niet in één keer naar huis, we slaan echt niet al die leuke plaatsen over. En na maximaal een nachtje of drie, oké in Biskaje wat meer, heb je weer vaste grond onder de voeten.
Ook onze lieftallige bemanning van weleer is niet meer wat het is geweest. Ze zijn zich aan het ontpoppen na een flink tijdje rups te zijn geweest. De enige reden dat onze vlindertjes nog mee fladderen is de beoogde route langs Ibiza. Gelukkig kunnen pubers van 16 en 18 wel veel beter nachtdiensten draaien dan 4 en 6 jarigen. Soms denk ik wel eens dat ze alleen ’s nachts leven, overdag beweegt het vaak zo weinig dat ik de neiging heb om een pols te controleren.
Op de tocht naar het Caribisch gebied mag je rekenen op de diensten van de warme passaat, de Middellandse Zee kent weinig zekerheden. Waar we op onze oceaanoversteek de tijd nog mee hadden, is onze tocht nu verpakt in schoolvakanties. En iedere zeiler weet dat een strakke planning in combinatie met onbetrouwbaar weer het ideale recept is voor problemen.
Voorbereiding
Wat ook anders is, is de voorbereiding. Dit schip is groter, sterker en moderner dan de Tyche. Er zijn nu geen infrastructurele ingrepen nodig. Ook hoeven we nog niet weken lang volledig zelfredzaam te zijn, dat scheelt. Wel is de boot nieuw voor ons en moet het schip geschikt gemaakt worden voor meerdaagse zeiltochten. Ik vermoed dat het al weer een flink aantal jaren geleden is dat de boot ’s nachts heeft gevaren. Ook moeten we ons kunnen beschermen tegen de alles verzengende hitte en last but not least willen we natuurlijk aan jullie laten weten hoe het gaat. Dat vraagt ook nog wel het een en ander.
Nadat ik samen met Lars een aantal noodzakelijke verbeteringen heb doorgevoerd, heb ik me nu op de meer triviale zaken gestort. Denk aan persoonlijke veiligheidsuitrusting, klusspullen, navigatiemateriaal, onderhoudsmiddelen, comfort accessoires en natuurlijk toys for the boys and girls. Een greep uit de vangst? Een AIS-MOB, een niet-lekkende compressor voor de koeling, een verse set kaarten, filters voor de motor, onze eigen zonnetent en een vismolen voor de yellow fin tuna. Maar een zwaardvis is ook goed: we zijn de moeilijkste niet ;-).
Deze fase is, kortom, een soort kruising tussen een voorbereiding op een oceaanoversteek en een extended familie vakantie met pubers. Dat biedt kansen voor een vader van een zekere leeftijd, het verschil met puberwensen is vaak niet zo heel groot.
