Het is zondagochtend vroeg. Het is nog fris, al staat de zon al weer even boven de horizon. In de kuip houd ik de wacht met een kan koffie. De haven slaapt, de boot is stil; ik ben alleen met mijn gedachten. Op de achtergrond draait de wasmachine haar rondjes. Een bijzonder rustgevend geluid vind ik dat, tot het ding gaat centrifugeren natuurlijk.
Ik denk na over de bijna afgelopen vakantie. Was het wel vakantie of was het meer voorbereiding? We zijn nu een goede tien maanden van ons vertrek. Vertrek -geen reis, daar duurt het te lang voor. De komende maanden zullen een wervelwind zijn, gedicteerd door lijstjes en afspraken.
Ik denk na over het waarom van een vertrek. De vraag waarom een vertrek is eigenlijk je afvragen waarom je leeft? Ik geloof niet dat daar het definitieve antwoord al op gevonden is. De afgelopen maanden heb ik verschillende boeken gelezen. Vooral veel zeilreis verhalen natuurlijk maar ook een bijzonder interessant boek over Paaseiland, geschreven door Jan Boersema. Dat eiland staat op onze wensenlijst en daarom heb ik dit boek gekregen voor mijn verjaardag. Het beschrijft de geschiedenis van het eiland zeer nauwgezet op zo’n manier dat het bijna filosofisch is. Ik ga er in ieder geval erg van nadenken.
Het verhaalt over de opkomst en ondergang van cultuur en natuur. De wisselwerking van die twee op elkaar en het weerlegt de bekende theorie dat de cultuur is ingestort omdat de eilandbewoners de natuur zouden hebben uitgeput. Wat blijft hangen is dat alle rapportages, al vanaf Jacob Roggeveen, reppen over een gelukkige bevolking, onafhankelijk van hoe goed of slecht het ging op het eiland.
Dus het verdwijnen van de beeldencultuur en later de, minder bekende, vogelcultuur op het eiland, hebben de mensen niet ongelukkig gemaakt. In Europa, met het verdwijnen van het Romeinse rijk, verdween ook veel kennis en cultuur. Zijn de inwoners van Europa minder gelukkig geweest omdat er bijvoorbeeld geen kennis meer was over cartografie? Meer dan 500 jaar later is er pas weer opnieuw begonnen met het opbouwen van deze kennis.
Het is natuurlijk wel zo dat natuur en kennis & cultuur mogelijkheden creëren. Toen er nog bomen waren op Paaseiland konden er kano’s worden gemaakt om te vissen, de zeekaarten maakten reizen mogelijk. Eilandbewoners moesten op zoek naar een andere bron van proteïnen, Europeanen moesten even wachten met lange zeilreizen. Maar of de mensen daar ongelukkiger van werden? De cynicus zou zeggen dat heel veel mensen gelukkiger waren toen de Europeanen nog geen lange zeilreizen maakten.
Inmiddels hebben we in Europa zoveel kennis & cultuur dat de mogelijkheden eindeloos zijn. Maar onze tijd op planeet aarde is nog steeds beperkt, dat zorgt voor keuzestress. Misschien verklaart dat het succes van alle top-10 lijstjes en onze hang naar eenvoud.
Dat raakt de essentie van het bootleven: eenvoud. Nu zullen sommigen van jullie -misschien ook wel terecht- betogen dat er van eenvoud niet echt sprake is als op de achtergrond je wasmachine snort. En dat het misschien ook wel een beetje makkelijk praten is vanuit de kuip van je jacht. Ok, ok, points taken. Maar alles is relatief, dus voor mij – en voor de critici zelf- is dit eenvoud.
In retrospectief denk ik na over onze redenen om in 2008 een jaar te gaan zeilen. De wens om Nederland een tijdje te verlaten was toen groter. We wilden uit de ratrace, een jaar lang tegengif. Geen werkstress, files of stompzinnige kantoorpolitiek. Nu lijkt de behoefte om Nederland te verlaten minder groot. Maar komt dat alleen omdat Isa & Finn deze keer niet meegaan of omdat de mensen die we achterlaten nu nog ouder zijn? Of komt het doordat we meer balans in ons leven hebben? Ik weet het niet, misschien ervaren we ook alleen maar meer balans omdat we besloten hebben te vertrekken. Licht aan het eind van de tunnel? De zonsopkomst, een trein? Wie weet?
Maar de vraag is: waarom wel? Ik hou van het zeilersleven, buiten in weer en wind. Ik hou van nieuwe vrienden op elke ankerplaats. Ik hou van de ongelooflijke eenvoud van het bestaan. Ik hou van de complexe combinatie van techniek, meteo, natuur en mensen. Ik hou van het me verdiepen in andere culturen, natuur en taal. Ik hou van nieuwe dingen leren. Let’s go!
Nieuwsbrief
We hebben sinds kort een nieuwsbrief. Deze sturen we onregelmatig met wat meer persoonlijke berichten. Schrijf je nu in, dan ben jij als eerste op de hoogte.
